Motor van welvaart stutten is ‘zorg voor later’

Vorige week gingen een aantal belangrijke economische waarschuwingssignalen af. Zo ligt in de chemische nijverheid de bezettingsgraad van de productiecapaciteit momenteel maar op 70% ten opzichte van 78 à 80% normaal. En uit de maandelijkse conjunctuurenquête van de NBB blijkt dat het vertrouwen bij de ondernemingen uit de chemische nijverheid in september is gedaald tot het laagste peil ooit gemeten in de enquête (d.i. sinds 1980).

Ook in andere sectoren zien we de conjunctuur fors verslechteren. Volgens een recente enquête van bouwfederatie Embuild rapporteert 62% van de bouw- en installatiebedrijven momenteel een vermindering van projectaanvragen van klanten. Daarnaast is ook het aantal faillissementen in de voorbije maanden stevig opgelopen en werden er in september, net als in juni, opnieuw ruim meer dan duizend genoteerd.

En recentelijk nog kondigden enkele grote bedrijven sluitingen of herstructureringen aan.

Maar dat alles was evenwel onvoldoende om van het stutten van ons afkalvende economisch weefsel een prioriteit te maken. Dat is te betreuren aangezien de ruggengraat van onze economie zo dreigt te verzwakken.

Vooruitkijken richting horizon 2030

Met de verkiezingen in het verschiet heeft achteruitkijken geen zin. Laat ons nu de blik voluit naar de horizon richten. Want het zal een belangrijke opdracht zijn voor de volgende regering om de neerwaartse tendensen een halt toe te roepen en te vermijden dat we afstevenen op een diepe economische crisis in onze industrie.

De recepten daartoe zijn welbekend (ingrijpen in indexering, lonen matigen door strikte naleving van de loonnormwet, stimulerend kader voor O&O en innovatie, energiebevoorradingszekerheid, een flexibelere arbeidsmarkt …) en zullen opnieuw uit de kast moeten worden gehaald. Zoals dat in België om de zoveel jaar nodig is.

Ter inspiratie verwijs ik onze beleidsmakers maar al te graag naar ‘Horizon België 2030’, de toekomstvisie van het VBO.