Op fiscaal vlak is rapportering inherent aan een goede follow-up van de fiscale verplichtingen door de overheid. Het document dat symbool staat voor die rapportering is natuurlijk de belastingaangifte. De complexiteit ervan komt gedeeltelijk voort uit de complexiteit van de belastingregels zelf. Maar er zijn nog andere oorzaken.
Vandaag is de bedrijfsfiscalist steeds meer een risicobeheerder wiens kerntaak er onder andere in bestaat om het bedrijf zoveel mogelijk rechtszekerheid te bieden bij de toepassing van alle belastingwetten. Het opstellen van de verschillende rapporteringen en de erop volgende controles zijn nochtans een grote bron van rechtsonzekerheid.
Inflatie van nieuwe verplichtingen
Paradoxaal genoeg gaat de digitalisering van de gegevensstromen tussen belastingplichtigen en belastingadministratie doorgaans niet gepaard met een vereenvoudiging voor de aangevers. Vaak worden er meer gegevens en/of details gevraagd die onderling overlappen, zonder dat men zich de vraag stelt wat de toegevoegde waarde is van die aanvullende informatie.
Een andere paradox: de onevenredigheid tussen de last die de nieuwe rapporteringsverplichtingen veroorzaken bij de bedrijven en het voordeel dat ze de autoriteiten opleveren. Men legt immers nieuwe verplichtingen op aan een meerderheid van de bedrijven, die geen betrokken partij zijn. Een opvallend voorbeeld in dat opzicht is de strijd tegen fraude: ondernemingen die te goeder trouw handelen, moeten aan soms verregaande verplichtingen voldoen. En dat om te vechten tegen de praktijken van een kleine minderheid, die per definitie die verplichtingen probeert te omzeilen.
In tegenstelling tot de ambities zien we vandaag op fiscaal vlak dus geen verlichting van de administratieve last, maar eerder een grote toename van nieuwe verplichtingen. Dat betekent voor de bedrijven meer kosten, verantwoordelijkheden en risico’s, wat schadelijk is voor de ontwikkeling van investeringen en de werkgelegenheid in ons land.
Duidelijkheid, voorspelbaarheid, eenvoud, haalbaarheid
Een eerste stap in de goede richting zou de vereenvoudiging en coördinatie van de verplichtingen zijn, door rekening te houden met wat haalbaar is voor de ondernemingen en met de toegevoegde waarde van de verplichtingen voor de overheid. Dat zou de opgelegde regels gemakkelijker verteerbaar en haalbaarder maken, en dus beter te aanvaarden. De overheden kunnen op verschillende niveaus nuttige verbeteringen aanbrengen, die in ieders belang zijn, ook die van de belastingadministratie zelf. Het hoofddoel is het bereiken van een grotere rechtszekerheid. Dat concept bestaat uit meerdere, elkaar aanvullende actielijnen: duidelijkheid, voorspelbaarheid, eenvoud en haalbaarheid.
| Er zijn een heleboel maatregelen mogelijk om de fiscale rapportering efficiënter te maken. Ontdek ze in de e-guide die het VBO opstelde en waarin het 15 vereenvoudigings- en digitaliseringsvoorstellen doet waarmee de administratieve lasten voor onze ondernemingen met ongeveer 50% zouden kunnen worden verminderd (15 voorstellen voor minder administratieve lasten). |
Lees meer artikels over:
